لزوم راه اندازی “موزه لباس” محلی اقوام مختلف خوزستان/ غبار فراموشی روی لباس محلی …!؟
لزوم راه اندازی “موزه لباس” محلی اقوام مختلف خوزستان/ غبار فراموشی روی لباس محلی …!؟

سایت خبری شهر اولین ها// در گذر زمان لباس محلی برخی مناطق استان خوزستان کمرنگ شده یا به فراموشی سپرده شده اند که در صورت بی توجهی به لباس محلی دیگر مناطق و اقوام، احتمال از میان رفتن آن نیز وجود دارد.بی شک حفظ لباس محلی اقوام نشانه احترام به تنوع و تکثر فرهنگی است […]

سایت خبری شهر اولین ها// در گذر زمان لباس محلی برخی مناطق استان خوزستان کمرنگ شده یا به فراموشی سپرده شده اند که در صورت بی توجهی به لباس محلی دیگر مناطق و اقوام، احتمال از میان رفتن آن نیز وجود دارد.بی شک حفظ لباس محلی اقوام نشانه احترام به تنوع و تکثر فرهنگی است که بر غنای فرهنگ ملی هم می افزاید.

به گزارش سایت خبری شهر اولین ها،از آنجا که حفظ لباس های محلی در مواجهه با گسست فرهنگی و در خدمت حفظ همبستگی ملی و انسجام فرهنگی خواهد بود باید پذیرفت که حفظ لباس های محلی به صیانت و رونق هنرهای دستی و مهارت های مرتبط با بافت پارچه، دوخت لباس، تزیینات و ساخت زیور آلات بومی موثر است.

ایران با برخورداری و گوناگونی اقوام دارای میراث فرهنگی مشترک است و پاسداشت و گسترش فرهنگ همه اقوام ایرانی در چارچوب حفظ وحدت ملی و یکپارچگی سرزمینی ایران، اصلی ضروری و انکارناپذیر است.

یکی از جلوه های زیبای فرهنگ اقوام ایرانی لباس های محلی آنان است که نماد دیرینگی تاریخی، غنای فرهنگی و هویت جمعی به شمار می رود و حفظ این تنوع فرهنگی دیرینه سال یکی از راه های مقابله با تاثیرات روز افزون فرهنگ بیگانه از طریق رسانه های فراگیر در به فراموشی سپردن فرهنگ بومی و ملی است.

لیلا جمالی راد کارشناس ارشد مشاوره های رفتاری می گوید: پوشش، بخشی از رفتار ماست و از آنجا که رفتارها از باورها نشات گرفته و باورها بر اثر تکرار قوت می گیرند در صورت نبود تکرار از قوت آنها کاسته می شود.

وی با تاکید بر ضرورت تکرار روانی باورها می افزاید: باید جایگاهی برای تکرار وجود داشته باشد چرا که در غیر این صورت رفتارها و باورها جزو عادت ها محسوب نمی شوند.

این کارشناس اظهار می کند: برای تقویت باورهای قوی که در فرهنگ پوشش فولکلور وجود دارد نیاز است نمایشگاه هایی به صورت مستمر و دایم دایر شود که نمایشگاه لباس محلی اقوم جزیی از آن است.

برخی نیز بر این باورند که تنوع یا گوناگونی یک اصل زیستی است که با طبیعت بشر سازگار است؛ تنوع سلایق و حق انتخاب به زندگی مردم پویایی و کیفیت می بخشد و به همین علت طرح حفظ تنوع لباس محلی اقوام ایرانی باید جایگزین طرح غیر کارشناسی ‘لباس ملی’ شود.

یک کارشناس میراث فرهنگی می گوید: توجه به لباس محلی در چارچوب طرح حفظ تنوع لباس محلی اقوام ایرانی نخستین گام ضروری در پاسخ به بحران هویت نسل ها و مقابله با سلطه فرهنگی است.

مجتبی گهستونی می افزاید: توجه به ویژگی ها و تنوع لباس محلی مردم خوزستان ضرورت اجتناب ناپذیر دارد و بر همین اساس راه اندازی ‘موزه لباس’ در اهواز به عنوان مرکز استان که تمام اقوام و ادیان را در خود جای داده پیشنهادی است که می طلبد در دستور کار قرار گیرد.

وی می گوید: به نشانه احترام به سنت های اقوام و هویت فرهنگی آنان و پاسداشت وحدت ملی پیشنهاد می شود علاوه بر برگزاری جشنواره لباس های محلی، موزه لباس محلی راه اندازی شود.

گهستونی اظهار می کند: پرداختن به لباس های محلی مردم خوزستان از جنبه گوناگون قابل بررسی است؛ از جهت کارکردهای لباس محلی می توان به پوشیدگی اندام ها، تضمین امنیت جسمی و روانی افراد، تعلقات فرهنگی و باورها، نشانه جایگاه اجتماعی، همبستگی بین پوشندگان و هویت جمعی اشاره کرد.

برای پرداختن به ویژگی های لباس محلی، توجه به زیبایی ظاهر به واسطه ارزش های هنر بومی، شادی افزایی و روحیه بخشی به واسطه متناسب بودن با خلق و خوی پوشندگان، حفظ تنوع و تکثر فرهنگی در نواحی مختلف که در نهایت به غنای فرهنگ ملی می انجامد، متناسب بودن با سن و جنسیت و گروه های شغلی و اجتماعی، تاثیر گرفته از طبیعت و سازگار بودن با اقلیم و فصل های مختلف با درنظر گرفتن رنگ و ضخامت پارچه، کامل بودن لباس با انواع سرپوش، تن پوش و پای پوش برای پوشش اندام های مختلف، استفاده از دست بافته های محلی، متناسب بودن با زیورآلات محلی تاثیر گرفته از فرهنگ مردم اعم از سنگ های زینتی، پولک، سکه های قدیمی، به کار بردن هنرهای دستی، فنون و مهارت های بومی در دوخت و تزئینات لباس اعم از زری دوزی، قلاب دوزی، راحت، شکیل، اصیل، فاخر، پوشیده، محجوب، با وقار، و متنوع، شایسته برای زنان و مردان ایرانی، متناسب با فرهنگ بومی و دینی مردم و تناسب وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم باید توجه کرد.

اما عوامل تاثیر گذاری بر لباس محلی وجود دارد که باید به مبادلات فرهنگی، تهاجم فرهنگی، نوسانات اقتصادی و وضعیت معیشتی مردم، عوامل سیاسی، عوامل مذهبی و سنتی، شرایط جغرافیایی، اقلیم و آب و هوا، شرایط اجتماعی و شیوه زندگی مردم توجه نشان داد.

قدر مسلم حفظ لباس های محلی موجود و احیای لباس های محلی فراموش شده، یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری و دست مایه جشنواره های فرهنگی خواهد بود.

مرجع / ایرنا