سایت خبری شهر اولین ها//باید دانست که ساخت پل عابر پیاده آن هم با هزینههای فراوان نه برای زیبایی و سیمای شهر بلکه برای حفظ سلامتی و تامین امنیت افراد در جامعه است اما گویا این موضوع حیاتی در مسجدسلیمان مورد توجه کمتری واقع شده است. به گزارش سایت خبری شهر اولین ها، یکی از […]
سایت خبری شهر اولین ها//باید دانست که ساخت پل عابر پیاده آن هم با هزینههای فراوان نه برای زیبایی و سیمای شهر بلکه برای حفظ سلامتی و تامین امنیت افراد در جامعه است اما گویا این موضوع حیاتی در مسجدسلیمان مورد توجه کمتری واقع شده است.
به گزارش سایت خبری شهر اولین ها، یکی از مهمترین خدمات شهری تامین امنیت عابران پیاده است که این مهم میتواند با احداث پل هوایی به شکلی مطلوب تامین شود. عامل بسیاری از تصادفات در جادههای شهری عابرین پیاده هستند که بدون رعایت مسائل ترافیکی به عبور و مرور در عرض خیابانها میپردازند و این مسئله منجر به تصادفاتی میشود که علاوه بر تلفات جانی، زیانهای اقتصادی و مشکلات روحی و روانی را نیز به جامعه تحمیل میکنند.
در شهرستان مسجدسلیمان اما این موضوع از اهمیت چندانی برخوردار نبوده و می توان گفت پل های عابر پیاده به اندازه قدمتشان گام های شهروندان را بر روی پیکر خود حس ننموده اند.نکته ای که شاید در نگاه اول جزیی و پیش پاافتاده بنظر برسد اما با نگاهی موشکافانه تر پی می بریم که بازخورد اجرای پل های عابر پیاده در اماکن پرتردد چیزی جز اهداف چشم انداز ابتدایی در جانمایی آنان بوده است…!!!
اخیراً مشاهده گردیده که در منطقه سی برنج و حوالی پل عابر پیاده نفتون دو سرعتکاه ( سرعتگیر ) اجرا شده تا خودروها و وسایط نقلیه در هنگام عبور با سرعت کمتری از محدوده مدارس این منطقه عبور نمایند و بدون شک اجرای این سرعتکاه ها در نزدیکی پل عابر پیاده قابل تأمل است.از این حیث که فقدان فرهنگ عمومی صحیح استفاده از پل عابر پیاده عوامل شهرداری و پلیس راهور را مجاب به اجرای این موانع (سرعتکاه) نموده است. ضمن اینکه به کرات مشاهده گردیده که عابرین پیاده به جای استفاده از پل هوایی به یکباره و با سرعت وارد خیابان شده که گاه با برخورد با وسیله نقلیه قربانی بیاحتیاطی خود میشوند.
متاسفانه با وجود اینکه سالها از احداث پلهای هوایی در مناطق شهری مسجدسلیمان میگذرد اما هنوز استفاده از آن به عنوان یک فرهنگ نهادینه نشده و استفاده از آن به حاشیه رفته است و همین عدم توجه سبب بروز بسیاری از حوادث میشود که نیازمند اطلاعرسانی و فرهنگسازی ویژه در این خصوص است.
شاید بتوان یکی از راههای فرهنگسازی در این خصوص را افزایش پلهای هوایی قلمداد کرد، زیرا وقتی مردم چیزی را به وفور در اجتماع مشاهده کنند ناخودآگاه الزام استفاده از آن به ذهن افراد القاء میشود.
با این حال باید در نظر داشت که یکی از نشانههای توسعهیافتگی در هر کشوری وجود پل عابر پیاده است که در کشور ما و از جمله شهرستان استفاده نشدن آن نشانه فقر فرهنگی در این زمینه است که این مسئله هم نیازمند همت جدی مسئولان فرهنگی و اجتماعی است. از سوی دیگر باید به این مسئله پرداخت که چه عواملی سبب بیرغبتی افراد در استفاده از پلها میشود. عواملی همچون عدم مکانیابی درست، طولانی شدن مسیر با عبور از روی پل، مکانیزه نبودن پلها و… مانع تمایل افراد بر استفاده از پلها میشود. بر این اساس ضروری است این مسائل از سوی مسئولان و متولیان مورد توجه قرار گیرد و رفع و حل آنها در دستور کار باشد.