سرانجام 137 طرحی که شهردار از آنها سخن گفته به کجا رسید؟
سرانجام 137 طرحی که شهردار از آنها سخن گفته به کجا رسید؟

شهر اولین ها// صادق مرادی : سرانجام 137 طرحی که شهردار از آنها سخن گفته به کجا رسید؟/ بیش از چند ده میلیارد اعتبار دریافتی در این هجده ماه در کجا هزینه شده؟ / پس از گذشت دو سال و اندی از شورای جدید شاهد به ثمر نشستن چند طرح بزرگ در عمران شهری بوده ایم؟/ […]

شهر اولین ها// صادق مرادی : سرانجام 137 طرحی که شهردار از آنها سخن گفته به کجا رسید؟/ بیش از چند ده میلیارد اعتبار دریافتی در این هجده ماه در کجا هزینه شده؟ / پس از گذشت دو سال و اندی از شورای جدید شاهد به ثمر نشستن چند طرح بزرگ در عمران شهری بوده ایم؟/ آیا صرفا آسفالت محلات می تواند کارنامه قبولی شورا و شهرداری مسجدسلیمان باشد؟

دو سال پیش و با انتخاب شورای جوان و با انرژی، نور امیدی در دل مردم مسجدسلیمان روشن شد و بارقه ی تغییرات بنیادین و کار جهادی در این شهر مظلوم روشن شد. اما با گذشت چند ماه و تعلل و تزلزل در انتخاب شهردار و در ادامه اختلاف بین اعضای شورا همه به یاد اختلافات شورای دوره ی قبل شورا افتادیم و اکنون و پس از گذشت نزدیک به دو سال علاوه بر این که اختلافات ادامه دارد، تشدید هم شده و در نتیجه تبعاتی شامل آنچه در ذیل به آنها اشاره می شود پیش می آید؛
اولین موضوع بحث تعریف و اجرای پروژه های بزرگ و متحول کننده ( همانند آنچه در شهرهای مجاور در حال انجام است) می باشد. شورای شهر و شهردار پروازی شهر چه طرحهای بزرگی را در حوزه های عمرانی در حال اجرا دارند؟
کدام زیر گذر و روگذری درحال احداث است، کدام مجتمع تجاری رفاهی در حال ساخت می باشد و یا چه میزان به سرانه فضای سبز شهر اضافه شده است؟
به گفته شورا و سلیمانی شهردار مسجدسلیمان، بالغ بر چهل میلیارد تومان اعتبار عمرانی جذب شده است ( که معادل تقریبا 20 برابر اعتبارات عمرانی دوره ی تصدی شهردار سابق است). یا این حرف از اساس بی پایه است و یا شهرداری از سوء مدیریت مفرط رنج می برد که نتوانسته است تحولی جدی در عمران شهری ایجاد نماید. شهردار مسجدسلیمان در یکی از جلسات شورای اداری سال جاری از انعقاد قرارداد برای 137 پروژه سخن گفته اند. براستی چرا تغییرات مثبت ناشی از انجام پروژه ها برای بسیاری از مردم ملموس نیست و آیا طرح های کوچک و عمدتا ناقص و نیمه کاره را می توان در زمره کارهای ماندگار و متحول کننده قلمداد کرد؟ آیا براستی خود مجموعه شورا و شهرداری از روند اجرایی پل داریوش محمدی و مالجونکی رضایت دارند؟
در همین دو سه سال گذشته محلات مختلف شهر از جمله نمره چهل و سی برنج و بی بیان و… چندین بار آسفالت شده و مجددا برای عملیات جدید مهیا شده اند. چگونه است که یک فرد حقیقتی برای جابجایی یک تیر چراغ برق باید از چند اداره استعلام بگیرد اما اداراتی مثل شهرداری، آبفا و مخابرات بدون هماهنگی با هم در حال تخریب دستاوردهای همدیگر و تضییع حقوق عمومی هستند؟ شورای شهر اداره آبفا را مقصر خرابی آسفالت می داند(مصاحبه آقای جلیلی اردیبهشت 98) و اداره آبفا مدعی است که پول آسفالت را به شهرداری پرداخت کرده (مصاحبه آقای هیهاوند خرداد 98). براستی چرا یک نفر برای همیشه دعوای میان اداره آبفا و شهرداری حل نمی کند؟
از سوی دیگر در این چند سال گذشته محلاتی مثل چیت شویی و کولر شاپ و… چندین مرتبه به امید آسفالت زیر سازی شده اند. اما بنظر می رسد به جای آسفالت، قصد شهرداری بیشتر آرام کردن مردم و رفع بهانه جویی بوده یا به عبارت عامیانه سرکار گذاشتن است تا خدمت صادقانه و رفع مشکل اساسی.
این درحالی است که شهردار مسجدسلیمان عنوان نموده که در اجرای عملیات آسفالت مسایل سیاسی را مدنظر قرار نمی دهد و البته ما هم باور نکردیم وقتی دیدیم در یکی از محلات تا درب خانه رییس شورا آسفالت شد اما چند متر آن طرف تر خیر !
مسأله مهم دیگر این که شهردار اعلام کرده بودند در حال تعدیل نیرو هستند؛ به چه بهانه ای؟ اینکه عده ای بدون اطلاع وی یا تحت فشار وارد سیستم شهرداری شده اند(؟!) در واقع این اولین و بزرگترین ایراد به خود شهردار می باشد که نمی داند در زیر مجموعه اش چه اتفاقی در حال شکل گیری است. بهتر است وی به جای فرافکنی و آجر کردن نان عده ای کارگر بینوای تنظیفاتی ساعتی و قرادادی، مکانیسم های بروز خطا را در سیستم شهرداری اصلاح نماید.
شهام سلیمانی در سال گذشته عنوان کرده بودند که هر شب 45 سگ ولگرد معدوم می شود؛ اگر یک سوم این رقم واقعی باشد باید تاکنون عمده ی سگ های شرق خوزستان معدوم می شد!! اما آیا واقعیت همین است؟ براستی سگ های ولگرد هنوز و بیش از گذشته خطرات بالفعل برای سلامت شهروندان شده اند.
برکسی پوشیده نیست که شهرداری و شورای شهر باید پاسخگوی عدم حضور پزشک متخصص، مربی و بازیکن طراز اول فوتبال ، استاد دانشگاه شاخص، سرمایه گذار بزرگ و… نیز در شهر باشد. زیرا ایجاد زیر ساخت های رفاهی و عمرانی وظیفه و رسالت اصلی و محوری این مجموعه است نه دعواهای سیاسی و شخصی. و البته این موضوع نمی تواند دغدغه ی یک شورای شهر متفرق و یک شهردار پروازی باشد.
عزیزان شورا فراموش نکنند که هر برگه رای یک سند تعهد و یک بار بزرگ بر دوش مجموعه شوراست. مجموعه ای که به شخصه به آنها امید داشتم و البته هنوز هم امیدوارم به شرطی که از لاک جزیی نگری و روزمرگی خارج و کلان نگر، متعهد و مستقل باشند.
باور کنید همه ما از این همه گرد و خاک خیابان ها و کوچه ها خسته ایم. از چاله های خیابان ها و آبهای سطحی دلگیریم. از درد زمین گیر ماندن پل پیاده ای که چندین ماه است در آفتاب شهرک ولی عصر می سوزد، می سوزیم. دلمان از حرفایی که پشت سر شهرمان زده می شود ، تحقیرها و دلسوزی های غریبه ها به درد می آید.قدم های بزرگ و متحول کننده را برای این مردم زجر کشیده بردارید.اگر برای مردم کاری نمی کنید دست کم برای اعتبار خودتان اندکی همت به خرج دهید وگرنه آینده سیاسی خود را خواهید سوزاند…