شهر اولین ها// در روزهایی که تثبیت جایگاه فرمانداران بعنوان یکی از مجریان اصلی انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی از اهمیت بالایی برخوردار است، انتظار می رفت تا با در نظر گرفتن این موضوع روند تغییرات در فرمانداری مسجدسلیمان حداقل تا بعد از انتخابات اسفندماه به تعویق بیفتد. با این حال معارفه محمد پاکدل […]
شهر اولین ها// در روزهایی که تثبیت جایگاه فرمانداران بعنوان یکی از مجریان اصلی انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی از اهمیت بالایی برخوردار است، انتظار می رفت تا با در نظر گرفتن این موضوع روند تغییرات در فرمانداری مسجدسلیمان حداقل تا بعد از انتخابات اسفندماه به تعویق بیفتد. با این حال معارفه محمد پاکدل بعنوان فرماندار مسجدسلیمان موجب گردید تا روند تغییرات مکرر در این نهاد تأثیرگذار مدیریت شهری همچنان ادامه یابد. به نظر می رسد مدیریت کلان شهری در شهر اولین ها بدون در نظر گرفتن مشکلات مدیریتی و چالش های متعدد شهری همچنان دستخوش تصمیم گیری های سیاسی و اعمال نظرهای مقطعی شده است.
به گزارش شهر اولین ها،موج تغییرات در فرمانداری مسجدسلیمان موجب گردید تا پس از تودیع علیرضا گوروئی در مهرماه سال گذشته و حضور اردوان قنبری بعنوان سرپرست، حجتی نیا نیز در اوایل سال جاری بعنوان سرپرست فرمانداری جایگزین قنبری شود. با این حال عمر مدیریت حجتی نیا نیز در فرمانداری مسجدسلیمان تنها هشت ماه تداوم یافت و محمد پاکدل طی جلسه ای بعنوان فرماندار جدید مسجدسلیمان معرفی گردید. نشستی که با حواشی متعددی نیز همراه بود و انتقاد بیژن قنبری بخشدار گلگیر به عملکرد استاندار در روند انتصابات اخیر فرمانداری، گلایه حجتی نیا از شیوه نگرش استاندار به عملکرد فرمانداری و ترک جلسه توسط سرهنگ حسینی فرمانده سپاه شهرستان در اعتراض به عملکرد استاندار و ایجاد تغییرات پی در پی در فرمانداری موجب گردید تا معارفه فرماندار جدید را تحت الشعاع خود قرار دهد. سرهنگ حسینی در این جلسه تغییرات مداوم و جابجایی های بسیار زیاد در بدنه مدیریتی مسجدسلیمان را خیانت آشکار به مردم این شهر عنوان کرده بود.
سرهنگ حسینی در خصوص ترک اعتراض آمیز جلسه شورای اداری این شهرستان در ارتباط با تودیع و معارفه فرماندار جدید اظهار کرد: خوب است نام شهرستان مسجدسلیمان را در گینس ثبت کنند شهرستانی که در چهار سال ونیم ۷ شهردار و در کمتر از دوسال ۵ فرماندار تغییر داده است در نوع خود بی نظیراست .
من به اعتراض به دولت و به خصوص شخص آقای استاندار نسبت به عدم ثبات مدیریتی که در این مجموعه هست و دردفاع از مظلومیت و محرومیت مردم مسجدسلیمان جلسه را ترک کردم. وی افزود : فرماندار باید ثبات مدیریتی لازم را داشته باشد تا بایک امنیت خاطر سیطره لازم را در بدنه مدیریتی شهرستان داشته باشد و بتواند با ارتباط گیری قوی برنامه های خود را در همه ابعاد در شهرستان پیاده کند اما فرمانداری که این ثبات را نداشته باشد چگونه می تواند به وظایف خود عمل کند.حسینی مطرح کرد: در جلسات مختلف در بسیاری از زمینه ها و رسیدگی به مطالبات به حق مردم انتقاد و پیگیری کردیم سپاه در این خصوص آرام ننشسته است ودر حد وسع وتوانمان این مسائل پیگیری می کنیم و جاهایی که نیاز باشد برخورد می شود.
با این حال نبود ثبات مدیریتی و تغییرات زودهنگام در فرمانداری موجب گردیده تا اعمال سلیقه و نظرات جناحی از اولویت بیشتری نسبت به ضابطه مندی و اصول مدیریتی برخوردار باشد. موضوعی که به نظر می رسد مورد اقبال نماینده مردم شهرستان نیز قرار گرفته بود و چراغ سبز ظاهری در تغییرات اخیر فرمانداری مسجدسلیمان بی تأثیر نبوده است.
از آن جایی که طبق تعاریف مرسوم، مکانیسم برنامه ریزی شهرستان از مجرای نماینده عالی دولت می گذرد لذا فرماندار را می توان مسئول مستقیم تمامی امور داخلی در سطح شهرستان دانست که قاعدتاً می بایست با هماهنگی و نظارت بین دستگاه ها و ادارات، به دنبال تحقق سیاست های جاری دولت باشد. براین اساس یکی از حساس ترین وظایف فرمانداران، به عنوان مدیران سیاست های داخلی کشور، هدایت و راهبری، اجرای درست برنامه های دولت و پیاده سازی آنها براساس یک سَند چشم انداز توسعه ۵ ساله است.
ترسیم سند چشم انداز شهرستان در راستای دستیابی به توسعه و ساماندهی فعالیت های جاری برای پیشبرد اهداف،تنها در صورتی قابل تحقق خواهد بود که فرمانداران نقش پررنگ و فعالانه ای در امور جاری حوزه تحت امر خود داشته و به خوبی بر نقاط ضعف و قوّت آنها اشراف و تسلط داشته باشند.
بنابراین توسعه اقتصادی شهرستان بستگی مستقیم به برخورداری از مدیریتی کارآمد و اتخاذ سیاست های راهبردی عمرانی مدیران و توسعه زیرساخت هادر ابعاد مختلف شهری و روستایی دارد. فراهم سازی بسترهای زیرساختی توسعه و عمران شهری و روستائی، تامین اعتبار و کنترل عملکرد پروژه های عمرانی، تصویب طرح ها و لوایح پیشنهادی، پیاده سازی ابزارهای موردنیاز و…. همگی متاثر از چگونگی به کارگیری مدیریت داخلی است.
متاسفانه امروزه فضاهای سیاسی و کانون های تصمیم گیری، تحت تاثیر مدیریت سنتی، شکل و رنگ و بوی دیگری به خود گرفته و بعضا تحت شعاع ملاحظات و یا منافع جناحی و محفلی عده ای خاص قرار می گیرد. طبق اصل ۷۱ قانون اساسی، مهم ترین وظیفه نمایندگان در مجلس شورای اسلامی، قانون گذاری و نظارت بر اعمال قوانین است. وظیفه ای که این روزها در سایه تداخل نقش ها و وظایف، به کلی رنگ باخته و دخالت در امور اجرائی حوزه استحفاظی و عزل و نصب مدیران، جایگزین آن شده است. به نظر می رسدتمامی این چالش ها و جدال ها برای نیل به اهرم های قدرت و جلب آراء مردم در بزنگاه انتخابات است. به عبارتی تمامی تعاریف و مسئولیت های روتین در شهرستان، تحت الشعاع منازعه ای محلی میان فرماندار به عنوان نماینده دولت و نماینده مجلس قرار می گیرد.
با تمام این تفاسیر پرسش اینجاست که از رهگذر این تغییرات پی در پی، تاکنون چه هزینه هایی و با چه ابعادی به شهرستان متحمل شده است؟ آیا نماینده مردم شهرستان ترویج بی ثباتی، ابهام، تزلزل و ایجاد التهاب در فضای مدیریتی را به نفع شهرستان می داند؟
اکنون با گذشت بیش از چهل ماه از دوره نمایندگی ظاهری در مجلس و در پیش بودن انتخابات اسفندماه انتظار می رفت که نماینده مردم محروم مسجدسلیمان بیش از همه در اندیشه محرومیت زدایی و رفع مشکلات گسترده حوزه انتخابیه خود باشد که وضعیت کنونی شهرستان خود از عدم توسعه و پیشرفت نسبت به سالهای گذشته حکایت می کند. امیدواریم تا دیگر مدیران شهرستان نیز همچون سرهنگ حسینی فرماندار مردمی و دلسوز سپاه همواره درصدد حمایت از حقوق مردم و بیان نارسایی ها و مشکلات شهرستان باشند و در مقابل ضعف ها و جناح بندی ها بصورت آتش به اختیار عمل نمایند. مسجدسلیمان کنونی بیش از همه تشنه حرکت های جهادی است…
